Θέλω να βοηθήσω και εγώ

Προσαρμογή των παιδιών στον παιδικό σταθμό

Προσαρμογή των παιδιών στον παιδικό σταθμό

27 Νοεμβρίου, 2017

Είναι ωφέλιμο να μη μιλάμε για προσαρμογή, αλλά για αναπτυξιακό στάδιο και η διέλευσή μας από κάθε νέο αναπτυξιακό κόμβο απαιτεί ξεβόλεμα!  Αυτό φέρνει αγωνία, αλλά μόνο έτσι μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε.

Αυτό συμβαίνει και στα παιδιά μας. Ήδη από το περιβάλλον της μήτρας έχουν «ξεβολευτεί» πολλές φορές και εμείς μαζί τους. Τώρα είναι έτοιμα πια να κάνουν το πρώτο μεγάλο βήμα: το πέταγμα έξω από τη φωλιά!

Τρεις είναι οι εμπλεκόμενοι σε αυτή την αναπτυξιακή διαδικασία: ο σταθμός υποδοχής, το παιδί και οι γονείς.

Ο σταθμός πρέπει να είναι ένας ασφαλής, ευχάριστος, ευρύχωρος και προσβάσιμος προς τα παιδιά χώρος επανδρωμένος με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, σταθερό και διαθέσιμο να συνταξιδέψει με κέφι στη μεγάλη και όμορφη περιπέτεια που ξεκινά το παιδί.

Το παιδί είναι ένας μοναδικός, ανεπανάληπτος κόσμος που επηρεάζεται άμεσα και καίρια από τον τρόπο, το βλέμμα, το «είναι» των γονιών και των παιδαγωγών. Η  οικογένεια μέσα στην οποία μεγαλώνει, η προσωπικότητά του και οι ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες ζει το κάνουν εντελώς ξεχωριστό πρόσωπο και ως τέτοιο πρέπει να του φερόμαστε και σε αυτή την ευαίσθητη κατάσταση την οποία καλείται να αντιμετωπίσει.  Κάθε παιδί χρειάζεται το δικό του ΧΡΟΝΟ και ψυχολογικό ΧΩΡΟ για να μπορέσει να επεξεργαστεί τα νέα ερεθίσματα.  Τότε αυτά που έχει να μας πει και αυτά που θα κατακτήσει θα είναι ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ για όλους μας.

‘Εχουμε ανοιχτά αυτιά, απλή διάθεση, σιγουριά και καμάρι για το προχώρημα, εμπνέουμε εμπιστοσύνη και ασφάλεια και το παιδί θα μας ανοίξει την καρδιά του.

Πως βοηθάμε το παιδί πρακτικά;

1.Το φέρνουμε σε επαφή με άλλα παιδιά πολύ προτού ξεκινήσει τον παιδικό σταθμό.  Η παιδική χαρά και μάλιστα της γειτονιάς είναι ο πλέον κατάλληλος χώρος, για να μπορέσει το παιδί να κινηθεί, να λερωθεί, να έρθει σε επαφή με άλλα παιδάκια, να νιώσει ασφάλεια με γνώριμα πρόσωπα και όλα αυτά κοντά στο γονιό που κάθεται παραδίπλα και το προσέχει διακριτικά.

2.Κουβεντιάζουμε με το παιδί για το τι είναι παιδικός σταθμός. Ήρεμα και σε θετικό κλίμα επεξηγούμε για το τι θα κάνει το παιδί στο σταθμό δίνοντας ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ παραδείγματα και για το ποια θα είναι η καινούρια διαδικασία.  Ενημερώνουμε, χωρίς απολογητική χροιά, ότι εμείς θα φεύγουμε και θα ερχόμαστε ΠΑΛΙ για να το πάρουμε το μεσημέρι.  Επειδή η αίσθηση του χρόνου για τα παιδιά διαφέρει από αυτή των ενηλίκων, μπορούμε να συνεργαστούμε με την παιδαγωγό και να ενημερώσουμε μετά από ποια δραστηριότητα θα ακολουθεί η αποχώρηση.  Ημερολόγιο με εικόνες για τις μέρες που το παιδί θα πηγαίνει στο σταθμό βοηθάει πολύ.

3.Τονίζουμε ότι το παιδί δε θα είναι μόνο του. Εξηγούμε ότι στο χώρο θα είναι μαζί με άλλα παιδάκια και πάντα με τη δασκάλα του που θα το προσέχει και θα είναι εκεί για να το βοηθήσει σε ό,τι χρειαστεί.  Η εμπιστοσύνη που θα δείξουμε εμείς προς τη δασκάλα θα είναι και αυτή που το παιδί θα δείξει προς το πρόσωπό της. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται πολύ καλά τη συναισθηματική μας κατάσταση. Η καλή συνεργασία παιδαγωγών-οικογένειας έχει σημαντικά οφέλη σε όλες τις βαθμίδες της σχολικής πορείας του παιδιού.

4.Γνωρίζουμε, αν είναι δυνατό, στο παιδί τη δασκάλα του και το χώρο του σταθμού προτού ξεκινήσει.

5.Διαβάζουμε παραμυθάκια και φτιάχνουμε ιστοριούλες, που να αναφέρονται στην πρώτη μέρα στο σχολείο.  Παίζουμε με το παιδί το «σχολείο».

6.Αγοράζουμε μαζί με το παιδί πράγματα που θα χρειαστεί. Η σχολική τσάντα είναι συνήθως πηγή μεγάλης χαράς για το παιδί.

7.Φτιάχνουμε (αν δεν έχουμε ήδη) ρουτίνα, μικρές τελετουργίες προετοιμασίας για το νυχτερινό ύπνο και ρυθμίζουμε, ώστε το παιδί να κοιμάται νωρίς. Έτσι το παιδί αναπτύσσεται φυσιολογικά, νιώθει ασφάλεια και το πρωινό ξύπνημα και η προετοιμασία γίνονται πιο ευχάριστα.

8.Αυξάνουμε σταδιακά το χρόνο παραμονής του παιδιού σε συνεννόηση με την παιδαγωγό.  Καλό είναι να έχουμε πάρει άδεια από την εργασία μας για τις πρώτες μέρες.

9.Δεν πιέζουμε το παιδί να πάει προς το μέρος της δασκάλας.  Αφήνουμε το καλωσόρισμα σε εκείνη.

10.Δε το συγκρίνουμε με άλλα παιδάκια. Ο χρόνος που χρειάζεται και ο τρόπος που θα εκφραστεί είναι καθαρά και μόνο δικός του. Δεν κρινόμαστε εμείς τη στιγμή που το παιδί αντιδρά. Το ίδιο κάνει προσπάθειες να διαχειριστεί όσα νιώθει. Μόνη εξαίρεση: αν στον παιδικό υπάρχει κάποιο παιδάκι οικείο, με το οποίο νιώθει ασφάλεια και το οποίο έχει ήδη προσαρμοστεί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο.

11.Το αποχαιρετούμε γλυκά, σταθερά, σύντομα και χωρίς ενοχές. Δεν εξαφανιζόμαστε, αλλά και δεν καθυστερούμε να φύγουμε. Ερχόμαστε να το πάρουμε με συνέπεια στο χρόνο που έχει καθοριστεί.

12.Δεν αμφιβάλλουμε για τις ικανότητές τους. Τα παιδιά καταφέρνουν πράγματα ή αποτυγχάνουν ανάλογα με τις δικές μας προσδοκίες.

13.Το σημαντικότερο από όλα είναι να είμαστε οι ίδιοι έτοιμοι να επιτρέψουμε στο παιδί μας να μεγαλώσει. Πόσο είμαστε πραγματικά έτοιμοι να το αποχωριστούμε, να επιτρέψουμε τη διαφοροποίηση και άρα το προχώρημα του παιδιού μας; Πόσο έχουμε κλείσει οι ίδιοι μέσα μας το κεφάλαιο του σχολείου;  Πόσο η συντροφική σχέση καλύπτει τις ανάγκες μας;  Πόσο καλά νιώθουμε με τον εαυτό μας;  Η προσαρμογή και η μετέπειτα πορεία του παιδιού στο σχολείο είναι μια συμπλοκή διεργασία και επηρεάζεται πολύ από τις σχέσεις των μελών μέσα στην οικογένεια. Τα παιδιά μας πιέζουν συνέχεια για την προσωπική μας ωρίμανση. Το παράδειγμά μας είναι η καλύτερη παιδαγωγική μας.

Το παιδί στον παιδικό σταθμό κοινωνικοποιείται, μαθαίνει να λειτουργεί σε ομάδα συνομηλίκων, να μοιράζεται, να περιμένει, να λειτουργεί με κανόνες, να παίζει, να κάνει φιλίες, να κερδίζει και να χάνει, να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους.  Αναπτύσσει δεξιότητες.  Μαθαίνει να σκέφτεται, να εκφράζει το συναισθήματά του, διεγείρει τα ενδιαφέροντά του, εμπλουτίζει τις γνώσεις του, γίνεται πιο αυτόνομο και υπεύθυνο. Χαίρεται!

Το πέρασμα του παιδιού από τον παιδικό σταθμό δεν είναι πέρασμα στεγνής εκπαιδευτικής διαδικασίας.  Είναι, πρέπει να είναι, διαδικασία ωρίμανσης, ουσιαστικής καλλιέργειας και εμπλουτισμού με εφόδια παιδείας. Το άγχος των επιδόσεων είναι κάτι που δεν ταιριάζει σε αυτή την τρυφερή ηλικία.

Ειλικρίνεια, αυθεντικότητα, σεβασμός, τρυφερότητα, αγάπη, εμπιστοσύνη τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς το παιδί μας θα αναδείξουν την ομορφιά των Προσώπων και των δύο, θα αναδείξουν την ομορφιά της ζωής!

*Μαρία Φραντζελοπούλου, Ψυχολόγος

Μοιράσου το::

Οι υποστηρικτές μας

Ηλεκτρονικό Κατάστημα Αγκαλία

Μείνετε σε επαφή

Συμπληρώστε το όνομα και το email σας και ενημερωθείτε για τα νέα,
τις εκδηλώσεις, τις δράσεις και το έργο της Αγκαλιάς

19829

χρέωση 2,48 ευρώ/κλήση με το ΦΠΑ και εφαρμόζεται επιπλέον Τέλος σταθερής Τηλεφωνίας 5% - χρέωση 2,48 ευρώ/sms με το ΦΠΑ και εφαρμόζεται επιπλέον Τέλος Τηλεφωνίας 12%, 15%, 18% ή 20% ανάλογα με το ύψος του μηνιαίου λογαριασμού προ ΦΠΑ

901 11 179 179

Χρέωση 3,71€/κλήση από σταθερό ΟΤΕ με το ΦΠΑ